2019 USA - Roadtrip:

Washington D.C. – Virginia - West Virginia – Ohio –  Pennsylvania – New York – New Jersey – Maryland - Washington D.C.

Dag 1 - De Heenreis

Door de tegenwind hebben we de 6.806 km van Amsterdam Schiphol naar Washington Dulles Airport in 8,5 uur afgelegd - een kleine 45 minuten langere reistijd dan oorspronkelijk voorzien.

Het was een leuke reis - ondanks het feit dat het tussenschot niet echt uitnodigde tot zinvolle conversaties. Dankzij een vriendelijke stewardes kwamen we naar buiten  met een dubbele score huisjes. En natuurlijk moesten de tè leuke peper-en-zout-klompjes mee.

 

De al bestelde auto was snel opgehaald en het geboekte hotel met gemak gevonden - tussen landen met het vliegtuig en landen in het hotel zaten 60 minuten - een nieuw record. De hotelkamer stond vol met 'ouwe meuk' maar na wat herindeling goed bruikbaar. Het bed was smaller dan we de afgelopen 40 jaar gewend zijn. Afwachten dus of we elkaar vannacht de tent uitvechten.

 

Vóór de fysieke instorting een snel bezoek gebracht aan de McDonalds waar we het fenomeen 'table tent' voor het eerst zijn tegengekomen.

 

O ja, vooral geen kleding ophangen aan de sprinkler.....maar waarom je dat zou willen doen, is mij een raadsel.

Dag 4 - Van Washington D.C. via Chantilly en Fredericksburg naar Charlottesville (Virginia)

Dag 2 - Arlington National Cemetery

Dag 3 - Washington D.C.

Goede nachtrust zonder schermutselingen. Op eerder ingewonnen advies naar Harris Teeter (supermarkt) en daarna naar Walmart (voor een broodrooster) - alles kunnen inkopen voor ons nomadenbestaan zoals styrofoam koelboxen en natuurlijk de voor mij zo noodzakelijke cola.

 

Ontbijt om 10.45 uur(we zitten meteen in het goede ritme) bij een diner uit de 50-er jaren - echt terug in de tijd van 'Happy Days'. De Slver Diner heeft het allemaal  behalve "The Fonz".

 

Het is bewolkt, triest weer en dus een passend programma gekozen: een bezoek aan Arlington National Cemetery. Zoals altijd ben ik weer erg verdrietig geworden van alle zaken die met oorlogen tussen mensen te maken hebben - wat doen we elkaar toch veel verschrikkelijks aan. Ik ben er soms helemaal niet trots op om mens te zijn. De eindeloze reeks grafstenen imponeren; het feit dat allen gesneuveld zijn op het slagveld overstijgt het verschil in religie. De steentjes op de graven beschermen de ziel van de overledene.

 

's Avonds gegeven bij Patsy's - het blijkt een vreetschuur in het hogere segment. Dit valt zeker op te maken uit de prijzen, maar zeker niet uit de mishandeling van onze fles (Nieuw Zeelandse)  witte wijn (geen verdere koeling zodra hij je tafel heeft bereikt), het overmatige lawaainiveau en gebrek aan intimiteit of subtiliteit - de steakmessen zijn in Amerika vooral groot. Het vlees was gelukkig wèl van uitstekende kwaliteit.

Ons natuurlijk weer even verkeken op de afstanden in een Amerikaanse stad. De parkeergarage onder het Ronald Reagan Building lag mooi centraal, maar wat hebben we veel gelopen! We waren compleet gesloopt 's avonds.

 

Het Visitor Center van het Witte Huis is zeer de moeite waard. Na de autocontrole bij de parkeergarage krijgen we hier de eerste van de nog vele controlepoortjes, visitaties en tasdoorzoekingen. Frappant is zeker dat bij diverse displays Obama nog wordt belicht als ware hij de nog zittende president. En ook zijn vrouw komt vaker voor dan de huidige First Lady. Ik vraag me af of hier sprake is van een stil protest.

 

Het Capitool is veel imposanter in de werkelijkheid dan iverwacht en torent hoog uit boven de drukte van de stad.

 

Opvallend is de ruimte die is vrijgemaakt voor fietsers alsook voor de grote hoeveelheid elektrische steps - een soort stadse racemonsters - voor de afstanden een goede keus, voor de veiligheid van wandelaars iets minder.

 

Ook in enorme hoeveelheden zijn er foodtrucks te vinden waarbij sommige de hele dag de meest irritante deuntjes onophoudelijk ten gehore brengen als ware het allemaal ijscokarren; ik kan 'La Cucaracha' niet meer horen.....

 

In het Smithsonian Air & Space Museum weer meer te weten gekomen over de maanlanding, de spaceshuttle en lunchtvaartpioniers als Charles Lindbergh en Amelia Earhart.Hier ook even gekeken wat toch die vlaggetjes betekenen die in het gras of in de aarde staan...

 

In Washington D.C. gereden afstand: 140 km.

Twee stops op deze route. Als eerste enkele uren in het Steven F. Advar-Hazy Center (een onderdeel van het Smithsonian) in Chantilly besteed aan het bekijken van vliegtuigen uit de beginjaren van de luchtvaart, vliegtuigen gerelateerd aan diverse oorlogen en om de Spaceshuttle Discovery heen en onder de Concorde doorgelopen - wat een enorme vliegtuigen! En opnieuw kippevel gekregen in de IMAX bioscoop bij het zien van de eerste stappen op de maan, waar ik terug moest denken aan dat bijzondere moment op de grond voor de bank voor de televisie in mijn ouderlijk huis op die memorabele 20e juli 1969.

 

De tweede stop was bij Chatham, een plantage in Fredericksburg die ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog (1861 - 1865) een belangrijke rol heeft gespeeld als hospitaal waar de gewonde Union-soldaten werden verzorgd door o.a. Clara Barton, de oprichtster van het Amerikaanse Rode Kruis. Naast de slag om Fredericksburg (11-13 december 1862) hebben meer veldslagen in deze streek gewoed: de slag om Chancellorsville (27 april - 6 mei 1863), de slag om The Wilderness (5-6 mei 1864) en de slag om Spotsylvania Court House (8-21 mei 1864). In totaal kwamen meer dan 105,000 mensen om.

 

Het huis is in 1717 gebouwd en de ligging is subliem met een prachtig uitzicht op Fredericksburg over de rivier Rappahannock.

 

Afstand 4e dag: 227 km / Totaal afgelegde afstand: 367 km.

De dag begon met een zoutvaatje waar de bodem uitknalde en een erg ijverige schilder die buiten de straat aan het schilderen was zonder te controleren of er nog gasten hun kamer uit wilden - we waren maar nèt op tijd en anders was het wachten, springen of vastplakken geworden.

 

Direct na vertrek uit ons hotel zijn we met de kaart ouderwets op schoot, richting Monticello gereden - het door Thomas Jefferson (1743 - 1826) gebouwde verblijf dat staat afgebeeld op de achterkant van de 'dime', het vijf dollarcents muntje. Het huis is door deze 3e president van de USA zelf ontworpen en de bouw is gestart in 1769 om in de daarop volgende 40 jaar het huis en de tuinen steeds aan te passen en te verbeteren. Bij zijn overlijden had Jefferson een schuld opgebouwd van $100.000 wat nu gelijk zou staan aan $2Mio en het huis moest worden verkocht.

 

Jefferson, de 3e president van de USA, heeft zelf drie zaken aangemerkt als zijn grootste verdiensten: (a) de Declaration of Independence, (b) de Statute of Virginia for Religious Freedom en (c) het stichten van de Universiteit van Virginia.

 

In de wetenschap dat de door hem geschreven Delaration of Independence start met de woorden 'All men are created equal' in combinatie met het feit dat hij van de 607 slaven die hij zijn eigendom noemde over de jaren, er slechts 7 heeft vrijgemaakt en er 3 heeft toegestaan om -niet vrij- te vertrekken, meen ik te mogen stellen dat er ook toen al presidenten waren die niet wars waren van enige hypocrisie.

 

Het huis bevat allerlei snufjes (neem de 'dumb waiter' waarin de flessen wijn uit de kelder naar de eetkamer werden gehezen - wat niet altijd goed ging) en bijzondere zaken, meegenomen uit Jefferson's reizen (hij heeft ook een aantal jaren in Parijs gewerkt). De tuinen zijn ronduit prachtig.

En ze hebben hier niet alleen 'neutrale' toiletten, maar ook toiletten waar je met je hele gezin samen in mag. Gezellig!

 

Afstand 5e dag: 332 km / Totaal afgelegde afstand: 699 km.

Heritage Farm Museum and Village in Huntington staat vandaag op het programma. Het museum is gestart door echtpaar Perry in 1974 en is daarmee het eerste door particulieren gestarte museum dat wij hebben bezocht op deze reis. Het draait grotendeels op vrijwilligers die nog nooit bezoek uit

Nederland hebben gehad en blijkt voldoende reden om een 1,5 tot 2 uur durende privé-rondleiding te krijgen. Het is maar goed dat we op vakantie zijn en geen haast hebben. Wel moeten we hierdoor steeds onze plannen aanpassen want we blijven overal langer plakken dan de bedoeling was, maar ons maakt dat niet uit want dit is gewoon tè leuk.

 

Dit museum is onderverdeeld in een aantal subsecties, waarvan wij er drie in detail hebben mogen bewonderen: de plattelandswinkel, een technisch museum en een transportmuseum. Waar de gids veel wist te vertellen, kon Arno nog een aantal zaken aanvullen, wat weer zorgde voor een leuke wisselwerking.

 

Bij het ontdekken van Edison's Mimeograph, waarbij aangegeven werd dat dit een soort 'copieermachine' zou moeten zijn, was geen moeite te klein en werd het geheel van de plank gehaald, door de gids vastgehouden en door Arno geopend en gefotografeerd. De dikke laag stof op de deksel verraadde dat dit stukje historie ooit was neergezet, maar verder nooit meer aangeraakt. Nu nog uitzoeken waar we nu eigenlijk naar gekeken hebben.

 

Voor mij als taalgek was het geweldig een aantal oude Engelse uitdrukkingen verklaard te krijgen aan de hand van oude ambachten en gewoonten. Ik begrijp bijvoorbeeld nu waar de uitdrukkingen 'pop goes the weazel' of 'sleep tight' vandaan komen.

 

Voor mij was absoluut het leukste om op grote-mensen-formaat het fornuis terug te zien dat ik ooit in mijn poppenhuis had met zo'n wit steentje dat kon worden aangestoken...

 

Afstand 6e dag: 396 km / Totaal afgelegde afstand: 1.095 km.

Om het autorijden leuk te houden hebben we vandaag een dagje Cincinnati gepland waarbij we in de stad blijven voor een bezoek aan twee weer niet alledaagse bezienswaardigheden: het American Sign Museum en de Union Terminal.

 

Het American Sign Museum laat zien hoe de buitenreclame zich ontwikkeld heeft van muurschilderingen, uithangborden, borden met van binnenuit verlicht melkglas, met lampen op de contouren van letters, neonreclame en reclame met argongas om te eindigen bij de reclame van plastic. Ik ben blij dat de neon- en argonreclame-uitingen nooit helemaal uit het straatbeeld zijn verdwenen. Las Vegas zou zeker een groot deel van haar charme kwijt zijn als dat wel het geval zou zijn.

 

De Union Terminal, geopend in 1933 als treinstation, huisvest al sinds 1990 het Cincinnati Museum Center. Ons was het echter uitsluitend gedaan om de architectuur van dit prachtige, majestueuze gebouw in Art Deco stijl. Het gebouw vormt de grootste architectonische halfcirkel op het westelijke halfrond.... natuurlijk.....want we zijn in Amerika waar alles groter, hoger, mooier, duurder (en in andere gevallen soms zelfs lelijker) is.

 

Afstand 7e dag: 100 km / Totaal afgelegde afstand: 1.195 km.

Dag 5 - Van Charlottesville (Virginia) naar Beckley (West Virginia)

Dag 6 - Beckley via Huntington (West Virginia) naar Cincinnati (Ohio)

Dag 7 - Cincinnati (Ohio)

Na alle bezoeken aan bezienswaardigheden binnenshuis wordt het voor mij de hoogste tijd om eens in de frisse lucht de benen te strekken. En dus worden de Glenwood Gardens in Hamilton County (een buitenwijk van Cincinnati) bezocht voor een korte 1,5 km lange wandeling door wat door de oprichters van het park de 'Cotswolds' worden genoemd; of ze daar in de Engelse Cotswold blij mee zijn, valt te bezien. En al wordt het ook hier duidelijk al herfst, toch was het even genieten van de bijtjes, de bloemetjes en het 'overstekend wild'.

 

En de dag zou niet in balans zijn zonder een goede dosis mannenvermaak, wat zoveel betekent als een bezoek aan het American Airforce Museum met - je raadt het al - een omvangrijke verzameling vliegtuigen doorspekt met wat balonnen. De niet meer in gebruik zijnde presidentiële vliegtuigen ('Airforce One') zijn bijzonder om ook van binnen te bekijken. En in die verzameling dan vooral de SAM 26000 waarin op 22 november 1963 na zijn moord in Dallas Texas het stoffelijk overschot van J.F. Kennedy terug naar Washington D.C. is gebracht - om hiervoor ruimte te maken werden een aantal stoelen door de bemanning afgestaan. Vice-president Lyndon B. Johnson werd in dit vliegtuig voor de eerste keer ingezworen als nieuwe president van de USA in bijzijn van zijn vrouw Claudia 'Lady Bird' Johnson en Jackie Kennedy.

 

Afstand 8e dag: 185 km / Totaal afgelegde afstand: 1.380 km.

Dag 8 - van Cincinnati to Springfield (Ohio)

Na alle bezienswaardigheden 'op de grond en in de lucht' wordt het de hoogste tijd voor een ondergronds avontuur - een behoorlijk grensverleggende activiteit voor deze claustrofobisch, nachtblinde dame.... gelukkig maakt Arno de foto's want ook dat er nog bij doen, lukt me niet met dichtgeknepen billen.

 

De heuvels in de omgeving van West Liberty zijn gevormd door de gletsjers in de ijstijd. De Ohio Caverns in zijn ontdekt door het ontstaan van een zgn. sinkhole, die in deze buurt regelmatig ontstaan. De enorme hoeveelheden modder zijn uit de grotten verwijderd om de prachtige rotsformaties bloot te leggen. Mineralen die door het gesteente sijpelen, zijn verantwoordelijk voor de verschillende kleuren maar ook voor de verschillende soorten afzetting zoals de bekende (hangende) stalactieten en (staande) stalagmieten, maar ook ribbels als de buitenkant van een wespennest en een soort verticale elfenbankjes.

 

De grootste stalactiet is 200.000 jaar oud en de gefotografeerde stalagmiet die van boven erg donker(bruin) van kleur is, is in het verleden door mensen aangeraakt waardoor de verkleuring is ontstaan en de groei voor 50 jaar is onderbroken.

De ingang van de grotten ligt meer dan 9 meter onder de heuvel; het diepste punt ligt ruim 31 meter diep - dit komt ongeveer overeen met 12 verdiepingen in een huis.

 

Afstand 9e dag: 126 km / Totaal afgelegde afstand: 1.506 km.

Dag 9 - van Springfield via West Liberty naar Dublin (Ohio)

Hier vind je een impressie van onze rondreis. Op een later moment worden de volledige fotoreportages toegevoegd.

Dag 10 - Vanuit Dublin naar Urbana en Hilliard (Ohio)

Dit blijkt een speciale dag te worden met een bezoek aan drie kleine, door particulieren opgezette en onderhouden musea, waarvan de eerste twee één gezamenlijke liefde delen..... een enorme liefde voor de taarten die bij de tussenliggende koffieshop op Grimes Airport worden gebakken. Arno heeft de butterscotch taart uitgeprobeerd en ik de applecrumble die warm geserveerd werd met een flinke bol vanille-ijs. Hmmmm, we hebben de lunch maar overgeslagen.

 

De eerste van de twee musea op Grimes Airport in Urbana die we bezoeken, is het Grimes Flying Lab. Midden 1920 werd Warren G. Grimes, geboren in 1898, benaderd door Henry Ford om de lichten voor de Ford Tri-Motor 'Tin Goose' te ontwikkelen wat Warren binnen 48 uur realiseerde. Eind 1960 vlogen er wereldwijd bijna geen vliegtuigen zonder Grimes lichten in en aan het toestel.

 

Het tweede museum in Urbana, het Campaign Aviation Museum, is iets groter maar even charmant. Een museum waar je niet op zoek gaat naar mooi tentoongestelde vliegtuigen; hier vind je een groep amateurs die makkelijk 10-20 jaar een vliegtuig wrak restaureren, renoveren of opnieuw bouwen. De te herstellen toestellen komen meestal uit de Tweede Wereldoorlog. En wat voorspeld was door de dame in het eerste museum, is ook inderdaad gebeurd in het tweede museum: 'They will talk your arm off' (bij deze gelegeheid heb ik natuurlijk uitgelegd dat we in Nederland iemand eerder de oren van iemands hoofd kletsen en daarbij overeengekomen dat onze uitdrukking logischer klinkt).

 

Als afsluiter van de dag hebben we in Hilliard (net als Dublin een voorstad van Columbus, Ohio) het Early Television Museum bezocht. Meestal staan musea rond dit soort onderwerpen tot de nok gevuld met stoffige en weinig gestructureerde verzamelingen. Dit museum was de uitzondering op die regel: goed verzorgd, mooi tentoongesteld, en van goede omschrijvingen voorzien. Voor Arno een feest der herkenning. Voor mij eveneens zeer interessant maar dan niet zozeer met het oog op de ontwikkeling van de techniek als wel door de vele voorbeelden hoe deze nieuwe hebbedingetjes in de markt gezet werden.

 

Afstand 10e dag: 167 km / Totaal afgelegde afstand: 1.673 km.

Dag 11 - Vanaf Dublin via Cambridge naar Pittsburg  (Ohio)

Dag 12 - Vanaf Pittsburg (Ohio) via Hershey naar Elizabethtown (Pennsylvania)

Dag 13 - Vanaf Elizabethtown via Strasburg (Pennsylvania naar Newark (New Jersey)

Dag 14 - Vanuit Newark (New Jersey) op en neer naar New York (New York)

We hebben in dit gebied voortdurend het gevoel in Engeland of Ierland te zijn; niet alleen door de plaatsnamen maar ook door het mooi glooiende gebied en de uitstraling van de pittoreske Europees aandoende plaatsen, zoals ook in Cambridge.

 

Hier bezoeken we The National Museum of Cambridge Glass en krijgen een privé-rondleiding door de aanwezige vrijwilligers die nog nooit mensen uit Nederland hadden ontmoet. Toen ook nog bleek het meest gebruikte patroon voor het graveren van de glazen 'afgekeken' was van het zgn. Rose Point, een kantklos-techniek die mijn moeder beheersde, was het enthousiasme niet meer te stoppen. Cambridge-glas is erg klassiek en getuigt van een prachtig vakmanschap.

 

De volgende stop was de Duquesne Incline (spreek uit als dukeen) in Pittsburgh. Deze kabelbaan is geopend op 20 mei 1877 en geeft je tijdens de rit (als je durft te kijken) en op de top een prachtig uitzicht over Pittsburgh.

 

Afstand 11e dag: 360 km / Totaal afgelegde afstand: 2.033 km.

Er moet vandaag best wel een aardig stuk gereden worden, dus hebben we besloten een stop te maken voor iets wat ons beide interesseert: chocolade (we delen wel de interesse maar gelukkig niet de smaak). Dus deze rit wordt onderbroken om meer te weten te komen over de manier waarop Milton Hershey zijn enorme kapitaal heeft vergaard.

Hiervoor moeten we zijn in Hershey,

 

Pennsylvania. En dat roept meteen de eerste vraag op: is de chocolade vernoemd naar de fabrikant of naar de plaats of.......? Maar vóór te zoeken naar een antwoord, hebben we eerst even een chocoladeproeverijtje gedaan..... natuurlijk.

 

Milton Hershey (1857 - 1945)  heeft alleen les gehad tot de 4e klas van de lagere school. Na een mislukte start in een drukkerij en na een leerschool in het maken van caramel heeft Milton besloten zich te richten op chocolade. Na een korte periode waarin 'Kisses' gemaakt werden die één voor één met de hand werden ingepakt, heeft hij Duitse machines aangeschaft en de opzet van zijn geautomatiseerde productielijn afgekeken van de automobiel-industrie. En dat alles in het plaatsje waar hij geboren was.

 

Hershey blijkt marketing in zijn vingers te hebben en differentieert met producten die uit de afvalstoffen kunnen worden gemaakt, dan wel met  bijproducten van de chocoladeproductie.

 

Milton Hershey nam zijn sociale verantwoordelijkheid en zorgde voor alles wat het groeiende gehucht nodig had zoals huizen, winkels, onderwijs, gezondheidszorg, theater, bioscoop,  sport; een weeshuis werd gestart waarbij de wezen als individue gezien werden en dus geen uniform droegen (en dragen). Hij droeg de kosten voor operaties/begrafenis van medewerkers indien nodig - één van de gastvrouwen deelde dit verhaal over haar grootouders zoals zij dit altijd aan de keukentafel heeft gehoord in haar jeugd. Al zijn kapitaal heeft Milton Hershey ten goede laten komen aan de gemeenschap en nu nog, draait het naar hem vernoemde stadje op de financiële vruchten van zijn succes.

 

Afstand 12e dag:  352 km / Totaal afgelegde afstand: 2.385 km.

11 september 2001

De dag waarop onze wereld voor altijd veranderde.

Ik weet nog precies wat ik aan het doen was toen het eerste vliegtuig het World Trade Center in New York binnenvloog – jij waarschijnlijk ook.

 

Deze derde keer dat wij New York bezoeken, komen we uitsluitend voor het 9/11 Memorial en Museum.

 

Door het omlaag vallende water wordt alle geluid van de stad buitengesloten en ben je alleen met de schittering van de zon in de druppels, het rustgevende geruis van het water en de namen van de slachtoffers. Al het lijden wordt tastbaar door die ene roos in een naam gestoken en het besef dat er leven is genomen voor het zelfs maar is gestart.

 

Mijn hart bloedt.

 

Gelukkig zijn mensen veerkrachtig.

 

Vandaag krijgen we een kleine inkijk in het leven van de 'Pennsylvania Dutch', waarbij het 'Dutch' verwijst naar het Duits wat gesproken werd en wordt en dus niet naar Nederlanders.

 

De Amish scheidden zich in 1693 af van de mennonieten en zijn volgelingen van de Zwitser Jakob Amman (1644 – 1730), die meer strikte regels aanhing voor het geloof en het dopen. Allen zijn drietalig en spreken hun eigen dialect, Hoog-Duits en Engels. De Amish vormen geen sekte maar een geloofsgemeenschap die zich heeft gevestigd tussen niet-Amish. De Amish onderscheidden zich (o.a.) in hun visie op het dopen - dit vindt plaats als een kind dit zelf wil en wordt pas besloten door het kind zelf als het volwassen is. Kies je ervoor om gedoopt te worden en leef je vervolgens niet volgens de regels van het geloof dan word je uitgestoten.

Kies je ervoor om niet gedoopt te worden en niet volgens de regels van het geloof te leven, dan blijven de familiebanden gewoon gehandhaafd.

 

De Amish zijn in de 18e eeuw door William Penn uitgenodigd om naar Pennsylvania te komen omdat er hardwerkend agrariërs nodig waren om de staat te ontwikkelen.

Binnen de Amish zijn er stromingen die wèl gebruik maken van uitvindingen van de 20e eeuw maar wij hebben een kijkje gekregen in de levensopvattingen van de Old Order Amish. Zij rijden nog steeds met paard-en-wagen en gebruiken geen elektriciteit - veel apparatuur waardoor het werken op het land of huishouding gemakkelijker worden zijn omgebouwd zodat ze kunnen werken op  propaangas.

 

Met betrekking tot de traditionele kleding gedragen door deze strikte Old Order Amish valt op te merken dat er geen riemen of knopen worden gebruikt omdat bij vervolging door met name de Russen in 17e eeuw, de Amish hiermee zijn mishandeld. Verder worden de bovenlijfjes en rokken van de vrouwen iedere dag opnieuw aan elkaar verbonden met spelden zodat ingeval van zwangerschappen of andere redenen voor toename van de tailleomvang, de rokken kunnen worden aangepast. Men heeft immers maar 5 sets kleren voor het hele leven: 1 op het lijf, 1 in de was, 2 in de kast en 1 voor zondag.

 

Afstand 13e dag: 242 km / Totaal afgelegde afstand: 2.627 km.

Dag 15 - Van Newark (New Jersey) via Doylestown naar Philadelphia (Pennsylvania)

Vandaag hebben we tijd besteed aan bouwwerken. De twee die we bezocht hebben kunnen wel getypeerd worden als uitersten.

 

Wat krijg je als een keramist een huis bouwt? Fonthill Castle in Doylestown – zoiets lelijks dat het mooi wordt. Henry Mercer heeft zijn cementen droomhuis gebouwd van 1908 tot 1912. Het deed bij leven dienst als huis en als showroom voor zijn tegelfabriek en na overlijden als museum om te tonen wat keramiek heeft betekend in de architectuur. Het huis heeft 44 kamers (waarvan 4 slaapkamers en 10 badkamers), 7 balkons, 18 openhaarden en meer dan 200 ramen. Het zou mij niet verbazen als zowel MC Escher (zijn lithografie Relativiteit, Juli 1953) als J.K. Rowling (Harry Potter) hier inspiratie hebben opgedaan.

 

Ga direct naar de gevangenis. Ga niet langs "Start". U ontvangt geen ƒ 200. 

 

Toen in 1829 de Eastern State Penitentiary in Philadelphia werd geopend was het zijn tijd vooruit. Op basis van nieuwe inzichten hoe veroordeelden boete moesten doen (‘penance’) en tot inzicht moesten komen – dit doel zou worden bereikt met eenzame opsluiting met een bijbel. ESP is gebouwd in de vorm van een wagenwiel met een centraal toezicht in het midden. De gevangenis werd voorzien van stromend water en centrale verwarming (het Witte Huis had dat toentertijd nog niet eens).  De bekendste gevangene was Al Capone die duidelijk relaties had gezien de inrichting van zijn cel. De gevangenis is in 1971 gesloten.

 

Afstand 15e dag: 177 km / Totaal afgelegde afstand: 2.804 km.

Dag 16 - Philadelphia (Pennsylvania)

Philadelphia is een belangrijke stad in de geschiedenis van de USA. Belangrijke gebeurtenissen vonden hier plaats, het is het thuis van de ‘Liberty Bell’ en is in de 19e eeuw tien jaar hoofdstad van de USA geweest vanaf 1790 (na New York City van 1785 tot 1790) waarna Washington deze rol uiteindelijk overnam in december 1800.

 

Er zijn sfeervolle straatjes te vinden maar Philadelphia is vooral bekend doordat hier de Declaration of Independence is ondertekend (1776) door de stichters (‘Founding Fathers’) van de USA. Daarnaast is hier de Constitution (= grondwet) (1787) opgesteld en ondertekend. Benjamin Franklin is begraven op de oudste begraafplaats in Philadelphia.

 

Tijdens ons verblijf is het onderzoek gestart of het handelen van President Trump kan worden aangemerkt als ‘high crimes and misdemeanors’ wat volgens Artikel II, sectie 4 van de Grondwet reden zou kunnen zijn voor afzetting; de hevige reacties op dit proces maken ons duidelijk hoeveel waarde de Amerikanen hechten aan de Grondwet en hoe trots zij zijn op hun Founding Fathers.

 

Om in de voetsporen te treden van dezelfde Founding Fathers, hebben we geluncht in de City Tavern waar zij zich ook regelmatig hebben laten zien om de vergadering van Congres voor te bereiding – ook toen was er al sprake van ‘achterkamertjespolitiek’. Tafelopmaak en menukaart zijn aan die tijd aangepast.

 

Afstand 16e dag:  42 km / Totaal afgelegde afstand: 2.846 km.

Dag 17 - Philadelphia (Pennsylvania)

En zoals beloofd…..

Dit is de dag van het Wanamaker Grand Court Organ dat met zijn 28,750 orgelpijpen, gegroepeerd in 464 secties , het grootste nog spelende pijporgel ter wereld. Een verrassende dag vol muziek.

Bij aankomst in alle rust een bezoek gebracht aan de console (met 6 klavieren); daarna 45 minuten recital, waarvoor gauw klapstoeltjes worden neergezet tussen de schoenen van  UGGS, Michael Kors en Calvin Klein. Immers, de heer Wanamaker heeft dit orgel ooit in zijn eigen warenhuis laten plaatsen  in 1909  (en daarna meerdere malen vergroot); en een warenhuis is het nu nog steeds, te weten Macy’s.

Hierna rondleiding door de werkplaats van de Friends of the Wanamaker Organ, de vrijwilligersorganisatie die het orgel onderhoudt, gevolgd door een kruip-door-sluip-door tocht door het orgel zelf. Imposant, leerzaam en heel speciaal.

Even de benen gestrekt en Philly van bovenaf bekeken vanaf de 59e verdieping van het One Liberty Observation Deck met korte stop bij het City Hall  en de eerste/oudste Grand Lodge van de Vrijmetselarij uit 1873. Ongeveer een derde van de presidenten van de USA waren vrijmetselaars, te beginnen met George Washington.

’s Avonds genoten van de Stokowski Centennial Celebration: een concert waarin het Wanamaker Organ wordt bespeeld door Peter Richard Conte en wordt begeleid door het Philadelphia Philharmonic Orchestra. Het geluid van het Wanamaker Organ vult met gemak de 7 verdiepingen hoge Grand Court terwijl je de laagste bassen niet hoort maar voelt zoals tijdens Bachs Taccata en Fuga in d-moll.

Absoluut genieten!

 

Afstand 17e dag: 46 km / Totaal afgelegde afstand: 2.892 km.

Dag 18 -  Van Philadelphia (Pennsylvania) naar Baltimore  (Maryland)

Onderweg naar Baltimore (met 'eindelijk' een beetje verkeer op de weg) een stop bij Fort McHenry. Dit achthoekige verdedigingswerk in de haven van Baltimore heeft een belangrijke rol gespeeld in het stoppen van de Engelse invasie in de Oorlog van 1812. Nadat zij Washington D.C. hadden ingenomen, dachten De Engelsen ook wel even Baltimore plat te walsen. Maar niet dus. Ondanks het bombardement hebben de Amerikanen standgehouden.

 

Een hierover in 1814 door de 35-jarige dichter en advocaat Francis Scott Key geschreven gedicht op , dat op een in die tijd populair stuk muziek werd gezet, is op 3 maart 1931 aangenomen als het Amerikaanse volkslied dat ook wel aangeduid wordt als ‘The Star-Spangled Banner’.

 

Afstand 18e dag: 190 km / Totaal afgelegde afstand: 3.082 km.

Dag 19 - Baltimore (Maryland)

In Baltimore hebben we onze nautische kennis uitgebreid met een bezoek aan de uitstelling schepen in de binnenhaven, onder toeziend ‘oog’ van de leuke Seven Foot Knoll vuurtoren die al meer dan 130 jaar de ingang van de Patapsco rivier en de haven van Baltimore markeert.

 

De driemaster Constellation was helaas niet te bezoeken. Wèl de onderzeeër Torsk (Deens/Zweeds voor kabeljauw) waar deze claustrofoob met knikkende knieën uitkwam.

Vervolgens een bezoek aan het lichtschip Chesapeake - iets ruimer bemeten maar ik moet er nog steeds niet aan denken om hier zes maanden aan-een-stuk op te leven.

 

In verband met de knikkende knieën ons vergrepen aan een enorme lekkere hoeveelheid ‘comfort food’, waarna ik klaar was voor het volgende kruip-door-sluip-door avontuur: op naar de Cutter Taney van de Amerikaanse kustwacht. Iedereen langer dan 1.90 m zal gebukt gaan onder zijn werk want op lange mensen is ook dit schip niet gebouwd. Hier is toch wel sprake van lengtediscriminatie!

 

Afstand 19e dag: 26 km / Totaal afgelegde afstand:3.108  km.

Vandaag de afsluiting. En na alle aardse geneugten en bezienswaardigheden, doen we die afsluiting met een ‘hemelse blik’.

 

In het Goddard Space Flight Center wordt inzichtelijk gemaakt hoe al die in het heelal geschoten telescopen zoals die van Hubble en meer recentelijke de James Webb Space Telescope.  nu eigenlijk van betekenis zijn voor ons mensen. En dat is veel. En zeker in het kader van de huidige milieu discussies. Hierbij moet je denken aan bestudering van de interactie op onze planeet van leven, lucht en water (en de veranderingen die daarin optreden).

 

Zelf vond ik de kleurrijke opnamen van zonerupties het mooist – inderdaad compleet buitenaards.

 

Nog wel even een teleurstelling moeten verwerken: voor de infraroodcamera werd duidelijk dat solliciteren bij de Kerstman geen zin heeft, want mijn neus is koud, niet rood en gloeit zeker niet, dus Rudolf vervangen is er niet bij.

 

Na dit bezoek naar de vlieghaven om het land van de linker en rechter Twix te verlaten.

 

Afstand 20e dag: 122 km / Totaal afgelegde afstand: 3.230 km.

Dag 20 - Van Baltimore  (Maryland) via Greenbelt naar Dulles International Airport (Virginia)

Dit jaar vinden we het de hoogste tijd om een deel van Noord-Amerika te ontdekken dat ons (bijna) geheel onbekend is. Waar we in het verleden de nodige brieven verstuurden met het verzoek om folders te sturen om een route uit te stippelen, hebben we nu -natuurlijk- dankbaar gebruik gemaakt van Google om onze plannen te maken.

 

Het absolute belangrijkste moment op deze reis (en de reden waarom we dit gebied hebben uitgekozen) is een bezoek aan het Wanamaker Orgel in Philadelphia dat alleen onder leiding van de 'Vrienden van....' te bezoeken is op de laatste zaterdag van de maand. En we vallen met ons neus in de boter want tijdens ons bezoek staat er een concert gepland met het Philadelphia Philharmonic Orchestra. Maar hierover later meer.....